สถาบันทางการเงิน – FI

สถาบันทางการเงิน (FI) เป็นบริษัทที่รับผิดชอบในการจัดหาเงินให้กับตลาดโดยการโอนเงินทุนจากผู้ลงทุนไปยังบริษัทในรูปแบบของเงินกู้ยืม deposits และเงินลงทุน สถาบันทางการเงินหลายแห่ง ได้แก่ ธนาคารพาณิชย์ บริษัทจัดการทรัพย์สิน ธนาคารการลงทุน บริษัทนายหน้าหรือ dealers การลงทุน บริษัทประกันภัย และกองทุนบริหารสินทรัพย์ ส่วนประเภทอื่นๆ ได้แก่ สหกรณ์ออมทรัพย์และบริษัทเงินทุน สถาบันทางการเงินได้รับการควบคุมเพื่อดูแลการจัดหาเงินเงินในตลาดและปกป้องผู้บริโภค

ทำลายอุปสรรค Financial Institution – FI

สถาบันทางการเงินมีบทบาทสำคัญในระบบการเงินของแต่ละประเทศ และมีความสำคัญอย่างมากในการพัฒนาเศรษฐกิจอย่างต่อเนื่อง สถาบันเหล่านี้จะจัดการความต้องการด้านเงินทุนระยะยาวของอุตสาหกรรมหลัก เนื่องจากสถาบันการเงินมีบทบาทสำคัญสำหรับพลเมืองส่วนใหญ่ด้วยการจัดหาธุรกรรมทางการเงิน การออมและความต้องการในการลงทุนทั้งหมด และรัฐบาลได้พิจารณาความจำเป็นในการกำกับดูแลและควบคุมธนาคารและบริษัทที่ให้บริการทางการเงินอื่นๆ ด้วยเหตุผลเดียวกันนี้ bankruptcyที่อาจเกิดขึ้นจากสถาบันทางการเงินอาจทำให้เกิดความตื่นตระหนกในระบบเศรษฐกิจ องค์กรเช่นสถาบันประกันเงินฝากแห่งชาติของสหรัฐอเมริกา (FDIC) สามารถควบคุมบัญชีเงินฝากประจำเพื่อปกป้องบุคคลและธุรกิจจากความเสี่ยงต่างๆต่อ finances ของพวกเขาในการฝากกับสถาบันทางการเงิน การสูญเสียความเชื่อมั่นในสถาบันทางการเงินอาจทำให้เกิด externalities ด้านลบเพิ่มเติมในระบบเศรษฐกิจ

ประเภทของสถาบันทางการเงิน

เกือบทุกคนติดต่อธุรกิจกับสถาบันทางการเงินต่างๆในชีวิตประจำวัน ไม่ว่าจะเป็นการฝากเงินการขอสินเชื่อหรือการแลกเปลี่ยนเงินตรา สถาบันทางการเงินนับเป็นส่วนสำคัญของกิจกรรมเหล่านี้ 

สถาบันการเงินสามารถแบ่งได้เป็นสองประเภทคือสถาบันการเงินที่เป็นรูปแบบธนาคารและสถาบันการเงินที่ไม่ใช่ธนาคาร  สถาบันการเงินรูปแบบธนาคาร ได้แก่ ธนาคารพาณิชย์ที่มีบทบาทหลักในการรับฝากเงินและให้กู้ยืมเงิน สถาบันการเงินที่ไม่ใช่ธนาคาร ได้แก่ ธนาคารเพื่อการลงทุน บริษัทประกันภัย บริษัทเงินทุน บริษัทลีสซิ่ง ฯลฯ ลองมาดูสถาบันการเงินทั้งสองประเภทกันดีกว่า

ธนาคารเป็นสถาบันการเงินที่มีชื่อเสียงที่สุดของสถาบัน ธนาคารเป็นตัวกลางทางการเงินที่ทำหน้าที่เป็นพ่อค้าคนกลางระหว่างผู้ฝากเงินหรือซัผู้ผลิตของกองทุนและผู้ให้กู้ซึ่งเป็นผู้ใช้เงิน  งานหลักของสถาบันการเงินรูปแบบธนาคารคือการรับเงินฝากจากนั้นจะใช้เงินเหล่านั้นเพื่อให้กู้ยืมแก่ลูกค้าซึ่งจะนำไปใช้ในการซื้อ การศึกษา การขยายธุรกิจ การลงทุนในการพัฒนา ฯลฯ  ธนาคารยังทำหน้าที่เป็นตัวแทนการชำระเงินโดยนำเสนอบริการการชำระเงินแบบต่างๆ เช่น บัตรเดบิต บัตรเครดิต เช็ค สถานที่ฝากธนาคารโดยตรง และอื่นๆ  วัตถุประสงค์หลักในการฝากเงินในธนาคารคือ ความสะดวกสบาย  การรับดอกเบี้ย และความปลอดภัย   ความสามารถในการให้ยืมเงินของธนาคารจะพิจารณาจากปริมาณสำรองส่วนเกินและอัตราส่วนของเงินสดที่ธนาคารถืออยู่   มันเป็นเรื่องง่ายสำหรับธนาคารที่จะระดมทุนเป็นบัญชีบางบัญชี เช่น เงินฝากประจำที่ไม่ต้องจ่ายดอกเบี้ยให้แก่ผู้ถือบัญชี  ธนาคารสร้างเงินลงทุนจากเงินที่ได้รับจากเงินฝาก บางครั้งได้รับจากสินทรัพย์และหลักทรัพย์ทางการเงิน แต่ส่วนใหญ่เป็นเงินให้สินเชื่อ

นอกจากนี้ยังมีสถาบันการเงินที่มิใช่ธนาคารซึ่งรวมถึงธนาคารการลงทุน

บริษัทลีสซิ่งบริษัทประกันภัย กองทุนรวม บริษัทเงินทุน ฯลฯ สถาบันการเงินอื่นที่มิใช่ธนาคารมีบริการทางการเงินที่หลากหลาย ธนาคารการลงทุนเสนอบริการแก่บริษัทต่างๆซึ่งรวมถึงการจัดจำหน่ายตราสารหนี้และหุ้น การซื้อขายหลักทรัพย์ การลงทุน บริการให้คำปรึกษาทางธุรกิจ การทำธุรกรรมตราสารอนุพันธ์ สถาบันการเงินต่างๆ เช่น บริษัทประกันภัยเสนอการป้องกันความเสียหายที่เฉพาะเจาะจงสำหรับผู้ที่จ่ายเบี้ยประกัน บำเหน็จบำนาญและกองทุนรวมทำหน้าที่เป็นสถาบันออมทรัพย์ในการที่นักลงทุนสามารถลงทุนเงินในสื่อกลางเพื่อการลงทุนร่วมกันและได้รับผลตอบแทนในรูปดอกเบี้ย ผู้สร้างสภาพคล่องหรือสถาบันการเงินที่ทำหน้าที่เป็นนายหน้าและตัวแทนจำหน่ายช่วยอำนวยความสะดวกในการทำธุรกรรมในสินทรัพย์ทางการเงิน เช่น ตราสารอนุพันธ์ สกุลเงิน ตราสารทุน ฯลฯ ผู้ให้บริการทางการเงินรายอื่นๆ เช่น บริษัทลีสซิ่งช่วยอำนวยความสะดวกในการซื้ออุปกรณ์ บริษัทจัดหาอสังหาริมทรัพย์ให้เงินทุนสำหรับการซื้ออสังหาริมทรัพย์และที่ปรึกษาทางการเงินและที่ปรึกษาให้คำแนะนำสำหรับค่าธรรมเนียม

ความแตกต่างหลักระหว่างสถาบันการเงินสองประเภทคือสถาบันการเงินที่เป็นธนาคารสามารถรับเงินฝากเข้าสู่บัญชีเงินฝากออมทรัพย์และบัญชีเงินฝากกระแสรายวันต่างๆซึ่งไม่สามารถทำได้โดยสถาบันการเงินที่มิใช่ธนาคาร